"దుష్టులే ఎందుకు ఓడిపోతున్నారు? న్యాయాన్ని కాపాడేవారే ఎందుకు గెలుస్తున్నారు? నిస్సందేహంగా గెలుపు న్యాయానికి పక్షపాతి, దుష్టత్వానికి వ్యతిరేకి" అంటాడు గారో, హ్యూమన్ మాన్స్టర్!
విస్తుపోయిన సాటి సగటు మనిషి - "నీకేమైనా పిచ్చా?" అని నిలదీస్తాడు.
"దుష్టులకు ఆశలుండవా? అత్యున్నత శిఖరాలకు ఎదగాలనే కోరికలు ఉండకూడదా? ఎంత కష్టించినా శ్రమించినా ఎప్పుడూ న్యాయం మాత్రమే గెలుస్తుంది అంటే పోరాటఫలితం ఎప్పుడో ముందుగానే నిర్ధారింపబడిందనేగా అర్థం" అని బదులిస్తాడు గారో.
ఇది "వన్ పంచ్ మ్యాన్" అనే జపాన్ యానిమేలోని సందర్భం.
పూర్వం ఋషులు యజ్ఞం చెయ్యగా ఋతం, సత్యం, ధర్మం మరియు న్యాయం అనేవి ఆవిర్భవించాయి. తర్వాత్తర్వాత ఆ ఋతమే సత్యమై, ఆ సత్యమే ధర్మమై, ఆ ధర్మమే న్యాయమై క్రమేణా రాజ్యం ఏర్పడి, పాలన సాగింది.
పాలన నిరాటంకంగా జరగడానికి న్యాయం, న్యాయస్థాపనకు సత్యం, సత్యనిర్ధారణకు ధర్మం, ధర్మహేతువుకు ఋతం అనేవి ఒకదానిపై ఒకటి అధారితమయ్యాయి.
ఏది ముందు ఏది వెనుక అంటే చెప్పలేని పరిస్థితి. ఎందుకంటే కాలంలో ముందు వెనుకల అయోమయ అనిశ్చితస్థితి నాడూ ఉంది, నేడూ ఉంది, రేపూ ఉంటుంది!
దీన్నొక క్రీడ అనుకుంటే, ఆ క్రీడను నిర్దేశిత ఫలితాన్ని అందించే గమ్మత్తైన ఆటగా మలచడానికి నియమాలు అవసరం. ఇలాటి ఆట తప్పేమీ కాదు, అలాగని ఒప్పూ కాదు, అదొక ఆటంతే! కాకపోతే ఈ ఆట ఒకప్పుడు ధర్మం పేరుతో జరిగింది, మతం పేరుతో జరిగింది, జాతి పేరుతో జరిగింది, కులం పేరుతో జరిగింది, శరీరఛాయ పేరుతో జరిగింది, భావజాలం పేరుతో జరిగింది, ఇష్టాఇష్టాల పేరుతో జరిగింది, శక్తి పేరుతో జరిగింది, జననాంగాలు, ధనం, ఆస్తి, కుటుంబం ఇలా ఎన్నో పేర్లతో ప్రపంచవ్యాప్తంగా జరిగింది; ప్రపంచవ్యాప్తంగా జరుగుతూనే ఉంది, ప్రపంచవ్యాప్తంగా జరుగుతూనే ఉంటుంది.
దీన్నిబట్టి ఎదిగినవాడు (బలవంతుడు) తన స్థాయికి మరొకరు చేరకుండా చెయ్యడానికి ఏర్పాటుచేసేవే నియమాలు. అందుకే మనకి మంచి నచ్చుతుంది, ఆ మంచిని తయారుచేసేది మనం కాదు; కానీ మంచిదని మనం అనుకునేదంతా ఒకానొకనాడు మనకు పరమచెత్తగా తోస్తుంది. ఎందుకంటే "మంచి" అనేది తనంతట తానుగా ఎటువంటి అర్థాన్ని ఇవ్వదని ఆనాటికి మనలో ఒక ఆలోచన మొదలవుతుంది, అకస్మాత్తుగా మనలో నిస్సత్తువ ఆవహిస్తుంది.
గారో ప్రశ్న మళ్ళీ, కాస్త దారి మళ్ళించి - "ఎప్పుడూ ధర్మమే ఎందుకు గెలవాలి? అంటే ఇది నియంత్రిత క్రీడ కాదా? కనుక సనాతనం అనేది కిరాతకమైన నియంతృత్వ పోకడలున్న ఏవగించుకోవాల్సిన పురాతన మతం!" 🙂
ఒంటరితనమనే మనోభ్రమను గుర్తింపుకు (individualistic identities) ఆధారభూతం చేసుకుని నిర్మితమైన అధునాతన మానవసభ్యతపై అతి సాధారణమైన విమర్శ ఇది.
"వన్ పంచ్ మ్యాన్" యానిమే ఇలానే ఉంటుంది, అందులో ఉండే గుండు హీరో ఎంత గొప్ప శత్రువునైనా ఒక్కదెబ్బతో మట్టిగరిపిస్తాడు. మిగిలిన సమయం అంతా మనుషుల్లో, ముఖ్యంగా బలవంతుల్లో (అప్పుడప్పుడు బలహీనుల్లో), ఉండే మానసిక దుర్భలత్వాన్ని లీలగా ప్రశ్నిస్తుంది.
హిందువులు, ముఖ్యంగా నిమ్నకులాలు మరియు కాపులు, చూడాల్సిన యానిమే ఇది.
శ్రావణ అమావాస్య, 2080
అధికమాసం అఖరితిథి.
Comments
Post a Comment